Geraardsbergen – Abdijpark
Geraardsbergen – Abdijpark
De archeologische dienst van SOLVA begeleidde de werken die gepaard gaan met de heraanleg van het Abdijpark. De site gaat terug op het domein van de middeleeuwse Sint-Adriaansabdij. Op het einde van de 11de eeuw brengt de bisschop van Kamerijk op initiatief van onder meer de graaf van Vlaanderen, Robrecht II, de Sint-Pietersabdij over van Dikkelvenne naar Geraardsbergen. De monniken leven er volgens de regel van Benedictus. In de loop van de 12de eeuw verhuizen de relieken van de heilige Adrianus van Roucourt naar de abdij in Geraardsbergen. Vanaf 1174 staat deze gekend als de Sint-Adriaansabdij en groeit ze uit tot een bedevaartsoord. Na de Franse omwenteling op het einde van de 18de eeuw wordt de abdij openbaar verkocht en grotendeels gesloopt. Enkel het abtenhuis, het poortgebouw en het koetsenhuis blijven gespaard. Het complex kent in de loop van de 19de en 20ste eeuw tal van herbestemmingen. De heraanleg moet de site nieuw leven inblazen als ontmoetingsplaats, met aandacht voor de bijzondere geschiedenis van het domein. De archeologen van SOLVA volgen de werken op en konden op een aantal plaatsen sporen van de verdwenen abdijgebouwen blootleggen. Onder meer verschillende muren van de vroegere abdijkerk kwamen aan het licht. Enkele muren gaan mogelijk terug tot de 14de eeuw, de periode van de bouw (1352-1373) van de driebeukige gotische kerk. Andere muren zijn te linken aan de 18de-eeuwse aanpassingen van het imposante kerkgebouw. Op basis van de historische en archeologische gegevens zal men de contouren van de verdwenen kerk in het vernieuwde Abdijpark visualiseren.